Memahami permintaan dan penawaran untuk trading saham dengan lebih akurat

2025-12-24 14:22:57

เมื่อราคาหุ้นพุ่งขึ้นหรือดิ่งลงอย่างกะทันหัน นักลงทุนมักถามตัวเองว่า “เกิดอะไรขึ้น?” คำตอบส่วนใหญ่แล้วนั้นอยู่ที่หลักการอุปสงค์อุปทานพื้นฐาน ซึ่งไม่ใช่แค่ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์แห่งม่านม้วนหนังสือ แต่เป็นพลัง “ที่มองไม่เห็น” ที่ขับเคลื่อนราคาหุ้นและสินทรัพย์ทั่วโลกทุกวัน

ความต้องการซื้อและความต้องการขาย: ลดรูปได้แค่สองฝ่าย

หากแยกแยะออกมา อุปสงค์คือความต้องการเข้าถือครองสินค้า ที่ดัดแปลงไปตามราคา ในตลาดหุ้น อุปสงค์หมายถึงจำนวนผู้ที่ต้องการซื้อหุ้นอยู่ในระดับราคาต่างๆ เมื่อเราพล็อตข้อมูลนี้ลงบนกราฟ เราจะได้เส้นอุปสงค์ที่มีความลาดเอียงลงจากซ้ายไปขวา นั่นเพราะเมื่อราคาลดลง คนที่ต้องการซื้อก็เพิ่มขึ้น

ในทางตรงข้าม อุปทานคือความต้องการขายสินค้า ที่ก็ขึ้นอยู่กับราคาด้วยเช่นกัน เมื่อราคาสูงขึ้น ผู้ขายก็ต้องการเสนอขายมากขึ้น ถ้าเราพล็อตจุดของอุปทานลงบนกราฟเดียวกัน เราจะได้เส้นอุปทานที่ลาดเอียงขึ้นจากซ้ายไปขวา

ปัจจัยลึกที่ขับเคลื่อนอุปสงค์

ราคาไม่ใช่ตัวแปรเดียวที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อ ปัจจัยอื่นๆ ได้แก่:

รายได้และความมั่งคั่งของผู้ลงทุน: เมื่อเศรษฐกิจฟื้นตัว คนมีเงินมากขึ้นจึงซื้อหุ้นเพิ่ม
อัตราดอกเบี้ย: ถ้าเงินฝากได้ผลตอบแทนต่ำ ตลาดหุ้นจึงดึงดูดนักลงทุนมากขึ้น
ความเชื่อมั่นทางจิตใจ: ข่าวดีทำให้นักลงทุนกระตือรือร้นซื้อ ข่าวร้ายกลับทำให้เขาทำตัวอย่างรอบคอบ
ความคาดหวังในอนาคต: ถ้าเชื่อว่าหุ้นจะขึ้นต่อไป ทำไมไม่ซื้อตอนนี้ล่ะ

ส่วนเกิน ส่วนขาด และจุดสมดุล

ที่นี่เป็นที่ที่เรื่องเริ่มน่าสนใจ ราคาสุดท้ายที่เกิดขึ้นจริงในตลาดไม่ได้มาจากอุปสงค์หรืออุปทานคนเดียว แต่มาจากการที่เส้นทั้งสองตัดกันที่ “ดุลยภาพ”

เมื่อราคาสูงกว่าดุลยภาพ จะมีสินค้าเหลือมาก (supply surplus) ผู้ขายต้องลดราคาให้ถูกลงเพื่อให้คนซื้อ ราคาจึงเปลี่ยนเข้าหาดุลยภาพ

เมื่อราคาต่ำกว่าดุลยภาพ จะมีสินค้าขาดแคลน (demand surplus) ผู้ซื้อต้องเพิ่มราคาให้สูงขึ้นจึงจะได้สินค้า ราคาจึงเปลี่ยนขึ้นเข้าหาดุลยภาพ

กลไกนี้ทำงานเสมอ เหมือนมือที่มองไม่เห็นกำลังปรับแต่งราคา

ปัจจัยที่ขับเคลื่อนอุปทาน: เรื่องของต้นทุนและนโยบาย

ส่วนอุปทานนั้น ไม่ใช่เพียงแค่ที่ผู้ขายต้องการขายหรือไม่ แต่มีปัจจัยลึกอยู่เบื้องหลัง:

ต้นทุนการผลิต: ถ้าต้นทุนวัตถุดิบสูงขึ้น ผู้ผลิตจึงยินดีเสนอขายน้อยลงหรือต้องการราคาสูงกว่า
จำนวนคู่แข่ง: ตลาดที่มีแต่ผู้ขายคนหนึ่ง กับตลาดที่มีหลายรายนั้น ไม่เหมือนกัน
เทคโนโลยี: เทคโนโลยีใหม่สามารถลดต้นทุนแกนดำเนิน ทำให้อุปทานเพิ่มขึ้น
นโยบายของบริษัท: การซื้อหุ้นคืนลดจำนวนหุ้นในตลาด การเพิ่มทุนเพิ่มอุปทาน
ภัยธรรมชาติและปัญหาโลจิสติกส์: สายการจ่ายหรือบิ้นส่วนหลักหมัดบ่านกลับ

จากทฤษฎีสู่การเทรด: ใช้ Demand Supply Zone

นักเทรดแนวหลักไม่ได้นั่งคิดเรื่องเส้นอุปสงค์และอุปทานขณะดูกราฟราคา แต่พวกเขาใช้แนวคิดนี้ในรูปแบบที่เป็นรูปธรรมมากขึ้น เรียกว่า “Demand Supply Zone”

โครงสร้างพื้นฐาน: Drop-Base-Rally

ลองจินตการณ์ว่าหุ้นตัวหนึ่งได้รับข่าวลบ ราคาดิ่งลงเร็วมาก (Drop) แรงขายมีมาก แต่เมื่อราคาลงเยอะแล้ว ผู้ซื้อเริ่มเห็นว่าเป็นโอกาส ราคาไม่ลงต่อแต่เริ่มแกว่ง (Base) หลังจากนั้น หากมีข่าวดีเข้ามา แรงซื้อกลับแกร่ง ราคาจึงพุ่งขึ้นอีก (Rally)

จุด Base นี้คือที่ที่แรงซื้อและแรงขายสมดุลกันชั่วคราว นักเทรดจึงเฝ้าดูและเข้าทำรายการเมื่อราคาทะลุกรอบพื้นที่ Base นั้น พร้อมตั้งจุดตัดขาดทุน

โครงสร้างอื่น: Rally-Base-Drop

ตรงกันข้ามกับข้างบน บ้างครั้งหุ้นก็ขึ้นอย่างรวดเร็ว (Rally) เพราะข่าวดี หลังจากขึ้นสูงแล้ว เกิดการปะทะกันระหว่างผู้ที่พึงพอใจเก็บกำไรกับผู้ที่ยังต้องการซื้อเพิ่ม ราคาจึงแกว่ง (Base) เมื่อแรงขายกลับมาชนะ (อาจเพราะข่าวร้าย) ราคาก็ดิ่ง (Drop)

ปัจจัยเหล่านี้ทำงานในตลาดหุ้นจริงอย่างไร

ในตลาดการเงินจริง อุปสงค์และอุปทานไม่ได้เป็นตัวเลขที่แน่นอน แต่มีปัจจัยที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา

ทางด้านอุปสงค์ ผู้ลงทุนสนใจซื้อหุ้นเมื่อ:

ธนาคารกลางลดอัตราดอกเบี้ย (ทำให้เงินฝากได้ผลตอบแทนน้อย)
ผลประกอบการของบริษัทออกมาดีกว่าคาด
ความเชื่อมั่นของนักลงทุนสูง (Investor Sentiment เด่น)
มีเงินสดมากมายในระบบการเงิน (High Liquidity)

ทางด้านอุปทาน ผู้ขายหุ้นเสนอขายเมื่อ:

บริษัทขยายทุนโดยออกหุ้นใหม่
ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ต้องการทำกำไรจากราคาสูง
มีภัยคุกคามต่อธุรกิจของบริษัท (เช่น ปัญหาแรงแข่งขัน)
บริษัทก่อหนี้เพื่อชำระหนี้เดิม

การอ่านกราฟเพื่อหา Demand Supply Zone

การหาโซนอุปสงค์-อุปทานนั้น ไม่ได้ต้องใช้เครื่องมือสลับสวรรค์ ดูแท่งเทียนก็ได้:

แท่งเทียนใหญ่สีเขียว: หมายถึงมีแรงซื้อมาก
แท่งเทียนใหญ่สีแดง: หมายถึงมีแรงขายมาก
แท่งเทียนถัดมาจะเรียวๆ หรือมีวิคส์: หมายถึงแรงสองฝ่ายสมดุลลง

เมื่อเห็นแท่งเทียนใหญ่ๆ ตามด้วยการแกว่งตัว ก็ลองดูว่า Range ของการแกว่งอยู่ตรงไหน บ้างครั้งนั่นก็คือโซนอุปสงค์หรืออุปทาน

ตัวอย่างจากจริง: เทรด DBR (Drop-Base-Rally)

ปล่อยให้นักลงทุนคนหนึ่งเห็นหุ้นตัวโปรด (มูลค่าตลาดสูง ผลประกอบการดี) ได้รับข่าวลบที่ไม่คาดคิด ราคาดิ่งลงจาก 100 บาท เหลือ 85 บาท ในเพียงไม่กี่วัน (Drop)

ที่ราคา 85 บาท นั่นเป็นระดับที่นักลงทุนมหาวิทยาลัยเริ่มเห็นว่า “ถูกเกินไป ควรอยู่ที่ 95-100 บาท” จึงเริ่มซื้อเข้า ส่วนคนที่ซื้อ 100 บาทเดิม บ้างคนอยากรอให้ขึ้นกลับ บ้างคนสิ้นเชื่อแล้วต้องการออก ราคาจึงแกว่งระหว่าง 85-88 บาท เป็นเวลา 1-2 สัปดาห์ (Base)

ต่อมามีข่าวดี (เช่น ประกาศแผนขยายธุรกิจสาขาใหม่) มือซื้อปรับตัวเป็นเศษส่วนแสน ราคาพุ่งขึ้นทะลุแนวต้าน 88 บาทเข้าไป วิ่งขึ้นไปยัง 95-100 บาท (Rally) นักเทรดที่เข้าที่จุด Breakout (88-89 บาท) ก็ได้ผลกำไร 6-11 บาทต่อหุ้น

อุปสงค์อุปทานบอกเราอะไร

ที่สำคัญที่สุด อุปสงค์และอุปทานบอกนักลงทุนว่า ราคาไม่ใช่ตัวเลขสุ่ม มีเหตุมีผลการเปลี่ยนแปลง บ่อยครั้งที่ราคาเปลี่ยนไปก่อนที่ข่าวจะประกาศออกมา เพราะตลาดเต็มไปด้วยผู้ที่มีข้อมูลก่อนหน้า หรือเพียงแค่การเปลี่ยนแปลงจิตใจของกลุ่มผู้ลงทุนก็พอ

การเข้าใจหลักการนี้ไม่ได้หมายว่านักลงทุนจะทำนายราคาได้ 100% แต่เป็นการเพิ่มโอกาสให้คำตัดสินใจซื้อ-ขายของเขาตั้งอยู่บนพื้นฐานที่เป็นเหตุผล ไม่ใช่แค่การเดาเลขสุ่ม

Lihat Asli

Halaman ini mungkin berisi konten pihak ketiga, yang disediakan untuk tujuan informasi saja (bukan pernyataan/jaminan) dan tidak boleh dianggap sebagai dukungan terhadap pandangannya oleh Gate, atau sebagai nasihat keuangan atau profesional. Lihat Penafian untuk detailnya.